رفیق راه!- نویسنده نادر موسوی
1392-3-01

امتحانات بچه ها و سال تحصیلی رو به پایان است. امروز هم جشن الفبای بچه های صنف اول بود. خانم جعفری معلم پرتلاش کلاس اول به کمک بچه ها این جشن را برگزار کردند. من هم آمدم عکس انداختم و DJ شدم و آهنگ وطنی گذاشتم برایشان. دوربین نداشتم. دوربینی که چند روزی دستم بود را صاحبش پس گرفت. البته قرار بود به جای دو میلیون تومانی که با چَل بازی ازم گرفته بود بدهد که زد زیرش. از خیرش گذشتم. از همان دوربین کوچک خودم که خراب شده بود و تعمیرگاه گفت موتور لنزش سوخته استفاده کردم. نامردی نکرده و تا آخر مراسم بدون هیچ لرزکی همه ی عکس ها را انداخت. کلی آهنگ افغانی گذاشتم. دست زدند و جیغ کشیدند و خوشحال رفتند.