دستمال نگار…- نویسنده نادر موسوی- 13 اردیبهشت 1396
کادوی روز آموزگار 💞

دیروز رفتم دبستان که خانم ناظم یا به گفته ی بچه های کلاس اولی خانم نازن😄 این دستمال خامک دوزی شده و لیف دستباف را داد و گفت اینها را مادر بزرگ سارا و شبنم برایتان آورده است برای روز معلم.😇 سارا و شبنم دو خواهر دوقلو هستند که امسال کلاس دوم درس می خوانند و شوربختانه پدر و مادرشان را از دست داده و نزد کاکا و مادرکلان شان زندگی می کنند. دخترانی درس خوان و باشخصیت و زیبا.

باید بگویم دستمال دادن در فرهنگ وطنی نشان دهنده ی نهایت مهربانی و عشق است و البته در روزگاران گذشته نماد و نشانه ای برای دلبستگی یک دختر و پسر جوان که از آن به عنوان “نشانی” نام می بردند و واژه دستمال در ترانه های عاشقانه و باورهای عامیانه ی مردم افغانستان زیاد به کار رفته است که “ناشناس” خواننده ی مردمی و قدیمی افغانستان هم در یکی از آهنگهای بسیار نامی اش به نام “دره به دره” می خواند:

دره به دره هوای پغمان به دره// دستمال نگار شوم که بادم ببره
بادم ببره به کوی یارم ببره // سر در بغلش مانده و خوابم ببره😍

مادر کلان سارا و شبنم هم بسیار دوستم دارد و هر بار که مرا می بیند به خاطر مدرسه ی نوه هایش آنقدر دعایم می کند و قربان صدقه می رود که بسیار شرمنده ی مهربانی اش می شوم و این دستمال و لیف هم نشاندهنده ی ژرفای همان مهربانی و رضامندی اش از دبستان و آموزش نوه هایش است زیرا سارا و شبنم در مدرسه بسیار خوشحال هستند و به خاطر شرایط دشوار مالی و زندگی که دارند همیشه ی هوای آنها را داشته ایم.😊